وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ

مقدمه:اگر مطالبم  مدتیه سبک روضه گرفته  از برکت ماه رمضان هست

امروز هم دلم  در هوای روضه  فاطمیه  پر کشید......

سکانس اول  وصیت مادر:
یا رسول الله! وصیت دوم من این است که مواظب این دختر باشید؛ و به فاطمه زهرا (س) اشاره کرد. چون او بعد ازمن یتیم و غریب خواهد شد. پس مبادا کسی از زنان قریش به اوآزار برساند. مبادا کسی به صورتش سیلی بزند. مبادا کسی بر اوفریاد بکشد. مبادا کسی با او برخورد غیر ملایم و زننده ای داشته باشد.

سکانس دوم وصیت پدر:
«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی ‏فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی» فاطمه پاره تن من است و هرکس او را بیازارد گویی مرا آزرده است

سکانس اخر:یادآوری چند پلان تاریخی در باب عمل به وصیت!

تهدید به اتش زدن خانه وحی توسط  حرامیان

یک درب سوخته  و  کبوتری در میان شعله ها

یک زن  و چهل حرامی

یک صورت نیلی  و دست یک حرامی


پ ن: قابل توجه منتقدین و کسانی که     مدتهاست میگن   مراسم شهدای غواص را  بهره برداری سیاسی کرده ایم  ما از مجالس و روضه های حضرت صدیقه الشهیده هم  بهره برداری سیاسی می کنیم....

گریه هایی با طعم مبارزه

سکانس اول:گریه های شب و روز فاطمه زهرا بعد از وفات پیامبر که  آرامش را از ظالمان و غاصبین خلافت گرفته بود.

سکانس دوم:گریه ها  و مجالس عزاداری حضرت زینب در سوگ واقعه عاشورا    از بدو  اسارت تا اخر عمرشان  که سبب شد فرماندار مدینه در نامه ای به یزید بنویسد
" بودن زینب میان اهل مدینه، احساسات را بر می انگیزاند. او زنی است فصیح، خردمند و دانا. او و کسانی که با وی هستند، تصمیم گرفته‌اند برای خون خواهی قیام کنند."

سکانس سوم:تشیع جنازه شهدای غواص  و  جماعتی الگو گرفته  از ائمه که شهدا رو ابزاری  برا   استکبار ستیزی قرار دادن


پ ن1: امان از جماعتی خسته که این امر را  با برچسب هایی از قبیل استفاده سیاسی از شهدا ممنوع و  شهدا بی رنگ بودند  جواب  دادن.

پ ن2:استفاده سیاسی از شهدا یعنی کشاندن خانواده شهدا جلوی دوربین به بهانه خبر توافق ژنو

پ ن3: اقا روح الله«گریه کردن بر عزای امام حسین(علیه السلام)، زنده نگه داشتن نهضت، و زنده نگه داشتن همین معنا است که یک جمعیت کمی در مقابل یک امپراتور بزرگ ایستاد... آن‌ها از همین گریه‌ها می ترسند، برای اینکه این گریه ای است که گریه بر مظلوم است، فریاد مقابل ظالم است«
صیفحه نور، ج 10، ص 31 و 32.