دیپلماتهای ما برا شما جان کریتون برای ما!

صداقت این روزهای جان کری از دیپلماتها و  دولتمردان  ما بیشتر است.

اقایون مسول فعلا در حال ماست مالی کردن توافق هستند.

اون چندتا مسولی هم که روده راست  دارا بودند  هم  تحت
عمل جراحی قرار گرفتند و رودشون برداشتند:)

صحبتهای جان کری در جلسه سؤال و جواب   شورای روابط خارجی امریکا

1_- اگر ما به این توافق پشت کنیم، یک پیام به افراط‌گرایان در ایران می‌فرستیم و آنان احساس خوبی خواهند کرد و کسی نمی‌داند که در انتخابات بعدی چه بر سر روحانی می‌آید.

2-می‌دانید ظریف این هفته در امارات در دیدار با خاندان بن زاید چه گفت؟ وی خواستار دیدار با سعودی‌ها شده است.

3-اصلاً قرار نیست آنها (ایرانی‌ها) ۱۵۰ میلیارد(دلار) بگیرند و اصولاً موضوع ۱۵۰ میلیاردی در کار نیست که برخی‌ها آن را مطرح کرده‌اند.

4-چند ماه پیش که یک محموله از سوی ایران راهی یمن بود، خیلی زود با همتای خود تماس گرفتم و گفتم که این امر می‌تواند باعث یک رویارویی جدی شود و ما آن را تحمل نمی‌کنیم. وی نیز در مدت زمانی بسیار کوتاه با من تماس گرفت و گفت قرار نیست این محموله به زمین برسد یا از آب‌های بین‌المللی خارج شود و بعد راهی کشور خودشان شد.

فعلا که اقایون دولت مرد  با دیپلماسی لبخندشون  جلوی این اظهار نظرات سکوت پیشه نمودند و تکذیبیه ای صادر نکردند.

از قدیم الایام تو گوشمون خواندن  سکوت علامت رضایت هست!

البته حق میدم  اقایون دیپلمات سکوت پیشه کنند
زیرا  فعلا  در  بازار فرش  وین در حال  خرید  فرش قرمز اصیل ایرانی برای  استقبال  از لوران فابیوس(تاجر  خونهای آلوده دولت فرانسه  در دهه1360 به ایران) هستند و  وقت جواب دادن  به این اظهارات ندارند.

ای کاش به جای کل دیپلماتهای ایرانی یک جان کری مال ما بود!

برداشت آزاد:

خدا بر پیشانی شما داغ ذلّت بگذارد، و بهره ی شما را اندک شمارد، شما آنگونه که باطل را می شناسید از حق آگاهی ندارید، و در نابودی باطل تلاش نمی کنید آن سان که در نابودی حق کوشش دارید.

منبع: نهج البلاغه،خطبه 69

از تحریم بُرندِه تَر

در بزم دیشب شیاطین  خبرهای مخابره شده  درمورد شادی ملتی به روی    صفحه مهمانان جشن رفت

به نقل از  رویترز :
Young Iranian men and women danced in streets in parts of Tehran and motorists honked car horns to cheer an historic nuclear accord with world powers they hope will end years of economic sanctions and decades of international isolation.

آقا روح الله این روزهای جماعتی را مشاهده میکردن

با توسل به دامن آمریکا ضعف و ناتوانی خود را بر ملا نسازید و از گرگها و درنده ها برای شبانی و حفظ منافع خود استمداد نطلبید ابرقدرتها آن لحظه ای که منافعشان اقتضا کند شما و قدیمیترین وفاداران و دوستان خود را قربانی می کنند و پیش آنان دوستی و دشمنی و نوکری و صداقت ارزش و مفهومی ندارد آنان منافع خود را ملاک قرار داده اند و به صراحت و در همه جا از آن سخن می گویند.

(صحیفه امام ج 02 ص 932)

و براستی ابا شیطان از تحریم بُرندِه تَر سراغ داری؟ آری  جهالت مردم!

قاتلین بالقوه امیرالمومنین

امشب   توفیق شد بخشی از صحیفه اقا روح الله  را  بخوانم.

نکته ای نظر من جلب کرد اگر روزی شهید مطهری اعلام میکردن که

و اگر بگوییم علی را چه کشت، باید بگوییم جمود و خشک‌مغزی و خشکه مقدسی»
(مجموعه شهید مطهری، ج۲۱، ص ۹۲)

در  عصر ما   هم  قاتلین  بالقوه امیرالمومنین افرادی  با مشخصات  زیر  در کلام اقا روح الله هستند.

اینهایی که این قدر از قرآن و از نهج البلاغه و از دیانت زیاد دم می زنند و بعد فقرات قرآن را یک جوری دیگر غیر از آنچه که باید معنا می کنند، و فقرات نهج البلاغه را یک جوری دیگر غیر از آنچه که باید معنا می کنند، اینها را نمی توانیم ما خیلی رویشان اطمینان داشته باشیم .

این «بعثی»های عراق همین فقرات نهج البلاغه را که امثال اینها استشهاد می کنند، آنها هم در چیزها می نویسند و در پلاکاردشان می نویسند و منتشر می کنند. همین، همین فقرات نهج البلاغه را! این بعثی‌هایی که اصلاً کاری به این مسائل ندارند اینها را می نویسند و به دیوار نجف و به خیابانهای نجف منتشر می کنند... لکن ما نمی توانیم به آنها اعتقاد کنیم ؛ به آنها نمی شود اعتماد کرد.

من نجف که بودم، یک نفر از همین افراد(سران گروهک ها) آمد پیش من. قبل از این بود که آن منافقین پیدا بشوند. پیش من، شاید بیست روز - بعضی‌ها می گفتند 24 روز- مدتی بود پیش من. هر روز [می] آمد آنجا، و روزی شاید دو ساعت آمد صحبت کرد از نهج البلاغه، از قرآن. همه حرف‌هایش را زد. من یک قدری به نظرم آمد که این وسیله است. نهج البلاغه و قرآن وسیله برای مطلب دیگری است
من به نظرم آمد که این قضیه ... این قدر نهج البلاغه و خوب، من هم یک طلبه هستم؛ من این قدر نهج البلاغه خوان و قرآن و اینها نبودم که ایشان بود!

صحیفه ی امام ج 12: 446