راهی ست راه عشق که هیچش کناره نیست. ..

 

بسم رب الشهدا و الصدیقین

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
این زمان در کس وفاداری نماند
زآن وفاداران و یاران یاد باد
گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشانرا هزاران یاد باد

 

 تابستان  سال قبل   در یک صبح دل انگیز و گرم  پای صحبتهای  یک رزمنده دفاع مقدس نشستیم.

جانباز رزمنده  علی نجد باقری که همرزم افرادی مثل شهید قلی پور و شهید محمد بیگلو بودند.

 

 

مناسب دیدم این روزها  دوباره این صوت منتشر کنم

 

پ ن:شاه بیت این مصاحبه درد دل گونه

 

 

ما به این چیزا فکر نمیکردیم، گوش ما به حرف امام بود. ایشون فرمود حتی اگه این جنگ بیست سال هم طول بکشه ما ایستاده ایم. ما اصلا فکر نمیکردیم این جنگ در عرض هشت سال تموم بشه. همه مردم خودشون رو برای بیست سال آماده کرده بودن. تازه امام فرموده بود اگه بیست سال، ممکن بود 20 سال یا 30 سالم طول بکشه.

 

 

 

 

دریافت

 

گـُمنـامی ، در هَمیـن حوالـی . . .

♦ مجروح شده بود
ـ منتقلش کردند بیمارستان صحرایی . . .

بیمارستان بمباران شد
مدارک ، پرونده ها ، گزارش مجروحین خاکستر شد
جنگ که تمام شد ازدواج کرد ..

حتی همسرش نفهمید مجروح جنگی است....

26سال بعد سر اتفاقی به کما رفت.

و دکتر ها راز 26ساله را برملا کردند.

خانواده اش بُهت زده و باحیرت به دکترها می نگریستند.


و زیر لب زمزمه می کردند

"مَـجْـهُـولُـونَ فِی الاَرْضِ وَ مَـعْـرُوفُـونَ فِی السَّماءِ "



پ ن اول : این داستان با اندکی تلخیص ادبی کاملا واقعیست

پ ن دوم: پدر این قصه همچنان سایه اش روی سر خانواده اش هست

یک ادم غیر نرمال

حوصله شرح قصه نیست  با تشکر از   غیر خودی ها   و نخودی ها   و این

اواخر جماعت خودی

حکایتمون مثل حکایت بهلول  دیوانه شده که در این کره خاکی خلق به ما 

برچسبهای  زیادی  هدیه نمودن!

راستی


ز هوشیاران عالم هرکه را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد ...

پند نوشت:

زاهدی گفت: روزی به گورستان رفتم و بهلول را در آنجا دیدم پرسیدمش اینجا چه می کنی؟

گفت: با مردمانی همنشینی همی کنم که آزارم نمی دهند، اگر از عقبی غافل شوم یادآوریم می کنند و اگر غایب شوم غیبتم نمی کنند.